WSPOMNIENIE O PROF. TADEUSZU BEDNARSKIM
29 stycznia 2021 roku zmarł we Wrocławiu profesor dr hab. Tadeusz Bednarski, pracownik naukowy Instytutu Nauk Ekonomicznych Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, wybitny specjalista w zakresie statystycznej analizy danych, ekonometrii, statystyki ubezpieczeniowej i wnioskowania statystycznego.
Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego od 1974 roku.
Tadeusz Bednarski ukończył studia matematyczne na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego w roku 1972, a następnie studia doktorskie w zakresie statystyki na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (USA), gdzie pracował pod kierunkiem profesora Luciena Le Cama a następnie profesora Davida Blackwella, i gdzie w 1976 roku uzyskał stopień doktora nauk statystycznych. Na podstawie wyników uzyskanych w Berkeley, zawartych w pracy doktorskiej Procedury minimaksowe i pojemności drugiego rzędu, w dniu 4 listopada 1976 otrzymał w IM PAN stopień doktora nauk matematycznych. Dziewięć lat później, 14 czerwca 1985, na podstawie rozprawy Odporne wnioskowanie statystyczne, uzyskał w IM PAN stopień doktora habilitowanego nauk matematycznych w zakresie statystyki. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora nauk matematycznych.
Zainteresowania naukowe profesora Tadeusza Bednarskiego były szerokie: metody odporne, metody wnioskowania statystycznego w naukach ekonomicznych, analiza danych klinicznych, ekonometria, zastosowania statystyki dla analizy danych społecznych, gospodarczych i finansowych.
Wielokrotnie zapraszany do wygłoszenia wykładów na uniwersytetach w Paryżu, Berlinie, Pradze, Oslo, Sydney, Perth, Chapell Hill, Wiedniu, Bern, Amiens, Louvin la Neuve, Mediolanie, Genewie.
Podczas swej pracy zawodowej pełnił wiele funkcji kierowniczych, m.in.:
· Kierownik Zakładu Statystyki Matematycznej i jej Zastosowań w Instytucie Matematycznym PAN 1990-2004.
· Kierownik Zakładu Statystki i Ekonometrii Uniwersytetu Zielonogórskiego 2001-2002.
· Od roku 2002 Kierownik Zakładu Statystyki i Badań Operacyjnych w Instytucie Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Wrocławskiego.
Był członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Europejskiej Komisji Towarzystwa Bernoulliego (1996-2000), Komisji Statystyki Komitetu Matematyki Polskiej Akademii Nauk.
Uczestniczył w pracach redakcji kilku czasopism. Był członkiem Komitetu Redakcyjnego Discussiones Mathematicae, Matematyki Stosowanej i Opuscula Mathematica.
Był przede wszystkim dobrym człowiekiem, bardzo dobrym naukowcem, przyjacielem studentów i młodych naukowców. Warte zacytowania są niektóre opinie studentów i doktorantów jaki ukazały się w mediach społecznościowych po ukazaniu się informacji o śmierci prof. Tadeusza Bednarskiego:
„Ogromna strata. Wielki człowiek, który postrzegał matematykę jako formę sztuki kierowaną nie tylko do rozważnych, ale również romantycznych. Do dziś wspominam wyjaśnianie skomplikowanych rachunków matematycznych przez pryzmat gwiazd na niebie…”,
„Bardzo smutna wiadomość. Profesor Bednarski zawsze prezentował ogromną klasę, był profesorem, jakich niewielu. Wzbudził we mnie zawsze zamiłowanie do matematyki. Będę go zawsze ciepło wspominać.”,
„Lubiłem jak Pan Profesor w trakcie wykładów mówił: ‘Świat się zmienia’. Wgniatało w fotel”.
Pracując w Instytucie Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Wrocławskiego wykładał m.in. ‘Matematykę dla ekonomistów’ (w 2004 roku opublikował Elementy matematyki w naukach ekonomicznych: podręcznik dla studentów ekonomii) oraz ‘Ekonomię menedżerską’ (warte podkreślenia jest to, że będąc matematykiem z wykształcenia uniwersyteckiego, sam studiował ekonomię i przygotował ten bardzo ceniony przez studentów, autorski wykład).
W dyskusjach naukowych zwykł zadawać pytania zasadnicze, wręcz fundamentalne, dotyczące nie tylko matematyki i ekonomii. Zmuszał w ten sposób do głębokich refleksji, przemyśleń i często rewizji poglądów.
Społeczność akademicka traci w prof. Tadeuszu Bednarskim wybitnego naukowca i przyjaciela.
Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego od 1974 roku.
Tadeusz Bednarski ukończył studia matematyczne na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego w roku 1972, a następnie studia doktorskie w zakresie statystyki na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (USA), gdzie pracował pod kierunkiem profesora Luciena Le Cama a następnie profesora Davida Blackwella, i gdzie w 1976 roku uzyskał stopień doktora nauk statystycznych. Na podstawie wyników uzyskanych w Berkeley, zawartych w pracy doktorskiej Procedury minimaksowe i pojemności drugiego rzędu, w dniu 4 listopada 1976 otrzymał w IM PAN stopień doktora nauk matematycznych. Dziewięć lat później, 14 czerwca 1985, na podstawie rozprawy Odporne wnioskowanie statystyczne, uzyskał w IM PAN stopień doktora habilitowanego nauk matematycznych w zakresie statystyki. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora nauk matematycznych.
Zainteresowania naukowe profesora Tadeusza Bednarskiego były szerokie: metody odporne, metody wnioskowania statystycznego w naukach ekonomicznych, analiza danych klinicznych, ekonometria, zastosowania statystyki dla analizy danych społecznych, gospodarczych i finansowych.
Wielokrotnie zapraszany do wygłoszenia wykładów na uniwersytetach w Paryżu, Berlinie, Pradze, Oslo, Sydney, Perth, Chapell Hill, Wiedniu, Bern, Amiens, Louvin la Neuve, Mediolanie, Genewie.
Podczas swej pracy zawodowej pełnił wiele funkcji kierowniczych, m.in.:
· Kierownik Zakładu Statystyki Matematycznej i jej Zastosowań w Instytucie Matematycznym PAN 1990-2004.
· Kierownik Zakładu Statystki i Ekonometrii Uniwersytetu Zielonogórskiego 2001-2002.
· Od roku 2002 Kierownik Zakładu Statystyki i Badań Operacyjnych w Instytucie Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Wrocławskiego.
Był członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Europejskiej Komisji Towarzystwa Bernoulliego (1996-2000), Komisji Statystyki Komitetu Matematyki Polskiej Akademii Nauk.
Uczestniczył w pracach redakcji kilku czasopism. Był członkiem Komitetu Redakcyjnego Discussiones Mathematicae, Matematyki Stosowanej i Opuscula Mathematica.
Był przede wszystkim dobrym człowiekiem, bardzo dobrym naukowcem, przyjacielem studentów i młodych naukowców. Warte zacytowania są niektóre opinie studentów i doktorantów jaki ukazały się w mediach społecznościowych po ukazaniu się informacji o śmierci prof. Tadeusza Bednarskiego:
„Ogromna strata. Wielki człowiek, który postrzegał matematykę jako formę sztuki kierowaną nie tylko do rozważnych, ale również romantycznych. Do dziś wspominam wyjaśnianie skomplikowanych rachunków matematycznych przez pryzmat gwiazd na niebie…”,
„Bardzo smutna wiadomość. Profesor Bednarski zawsze prezentował ogromną klasę, był profesorem, jakich niewielu. Wzbudził we mnie zawsze zamiłowanie do matematyki. Będę go zawsze ciepło wspominać.”,
„Lubiłem jak Pan Profesor w trakcie wykładów mówił: ‘Świat się zmienia’. Wgniatało w fotel”.
Pracując w Instytucie Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Wrocławskiego wykładał m.in. ‘Matematykę dla ekonomistów’ (w 2004 roku opublikował Elementy matematyki w naukach ekonomicznych: podręcznik dla studentów ekonomii) oraz ‘Ekonomię menedżerską’ (warte podkreślenia jest to, że będąc matematykiem z wykształcenia uniwersyteckiego, sam studiował ekonomię i przygotował ten bardzo ceniony przez studentów, autorski wykład).
W dyskusjach naukowych zwykł zadawać pytania zasadnicze, wręcz fundamentalne, dotyczące nie tylko matematyki i ekonomii. Zmuszał w ten sposób do głębokich refleksji, przemyśleń i często rewizji poglądów.
Społeczność akademicka traci w prof. Tadeuszu Bednarskim wybitnego naukowca i przyjaciela.
(opracował prof. Witold Kwaśnicki)