256240 - dostateczny
256170 - dostateczny.
Pozostałe osoby otrzymały ndst.
Szanowni Państwo!
Generalnie widać, że macie dość dużą wiedzę z zakresu Prawa UE i oceny powinny być dużo lepsze, gdyby tylko Państwo pisali na temat. Najczęściej jednak zdażało się tak, że pisali Państwo wszystko co wiedzą nie odpowiadając konkretnie na zadane pytanie.
Przykładowo w pytaniu dotyczącym "wezwania instytucji do działania" najczęściej opisywali Państwo wszystko co tylko się da na temat skargi na bezczyność (cel, locus standi, ect), a o samym wezwaniu do działania i skutkach odpowiedzi na nie lub jej nie udzieleniu zaledwie pół zdania albo wcale.
To samo dotyczy pytania o "dostęp jednostki do sądów unijnych". Wiekszość z Państwa prawidłowo opisywała locus standi jednostki przy skardze na nieważność. Niepotrafiliście jednak przełożyć tego na skargę na bezczynność, w której padało tylko zdanie, o aktach, które były by skierowane do jednostki. A co z aktami, których jednostka po wydaniu nie będzie adresatem? Brakowało mi także chociażby jednego zdania odnośnie pozostałych postepowań przed TSUE.
W pytaniu dotyczącym "dochodzenia swoich praw wynikających z prawa UE w razie braku implementacji dyrektywy" oczekiwałem trójstopniowej odpowiedzi. tzn po pierwsze : możliwość wprost powołania się na dyrektywę przez jednostkę, wraz z podaniem konkretnych warunków i wskazaniem czy skutek bezpośredni następuje w ujęciu wertykalnym i horyzontalnym. Po drugie : prounijna wykładnia prawa czyli tak zwany skutek pośredni, oraz po trzecie : odpowiedzialność odszkodowawcza państwa. Zazwyczaj wymieliali Państwo tylko jedną z tych 3 możliwości. Nie zawsze dobrze ją opisując. A czasem odpowiadali Państwo, że można dochodzić swoich praw poprzez skargę KE v. Państwo Członkowskie i opisywali Pańatwo całe postępowanie z art 258 TFUE.
Pytanie dotyczące "doktryny acte calir i act eclaire" nie sprawiło Państwu problemów, aczkolwiek nie napisali Państwo, co TSUE rozumie, przez sprawy oczywiste. Proszę w podreczniku spojrzeć do wyroku w sprawie C.I.L.I.F.I.T .
Niestety nikt z Państwa nie odpowiedział prawidłowo na pytanie dotyczące relacji po między zasadą pierwszeństwa prawa UE, a zasadami twałości decyzji administracyjnej i trwałości ostatecznego wyroku sądowego. Pamiętam, że poświęciliśmy temu zagadnieniu na zajęciach sporo czasu. Proszę jeszcze raz spojrzeć do wyroków w sprawach Khune and Heinz oraz Kapferer .
Pozdrawiam.