Wymogi edytorskie pracy dyplomowej
1. Niezbędne elementy pracy:
1. Strona tytułowa
2. Spis treści.
3. Wykaz skrótów stosowanych w pracy.
4. Wstęp
5. Merytoryczna część pracy podzielona na rozdziały.
6. Zakończenie
7. Wykaz aktów normatywnych z uwzględnieniem chronologii i hierarchii aktów
8. Wykaz tabel i rysunków oraz schematów – jeżeli są w pracy.
9. Wykaz literatury – alfabetycznie.
2. Systematyka pracy
Możliwe są 2 modele systematyki:
Rozdział 1.
I.
1.
A.
a)
lub
Rozdział 1.
1
1.1 / 1.2.
1.1.1 / 1.2.1.
Nie łączymy tych stylów
Proszę nie pozostawiać fragmentów tekstów nie objętych tytułami podjednostek redakcyjnych, chyba, że jest to motto, które może być umieszczone zaraz pod tytułem rozdziału.
W przypadku, gdy jakiś rozdział „rozrasta się „ nieproporcjonalnie, proszę rozważyć podzielenie go na mniejsze jednostki redakcyjne z uwzględnieniem zawartości merytorycznej.
Rozdziały i podrozdziały powinny być zatytułowane. Po tytułach proszę nie umieszczać kropek.
3. Wykaz skrótów:
Powinien zawierać stosowane w pracy skróty nazw aktów normatywnych, czasopism, nazw instytucji i tp. – w wykazie nie umieszczamy wyjaśnienia powszechnie stosowanych skrótów (np. itp.) – w wykazie powinna być podana cała nazwa ulegająca skrótowi.
Przykład:
k.c. - ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. — Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. ),
NIK – Najwyższa Izba Kontroli
skróty dzienników urzędowych - przykłady:
Dz. U. – Dziennik Ustaw
M.P. – Monitor Polski
M.P. B – Monitor Polski B
Dz. Urz. MI - Dziennik Urzędowy Ministra Infrastruktury,
Dz. Urz. Min. Fin. – Dziennik Urzędowy Ministra Finansów
Dz. Urz. Min. Sprawiedl. – Dziennik Urzędowy Ministra Sprawiedliwości
Dz. Urz. MON - Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej,
Dz. Urz. MSP - Dziennik Urzędowy Ministra Skarbu Państwa,
Dz. Urz. MSZ – Dziennik Urzędowy Ministra Spraw Zagranicznych,
Dz. Urz. MŚiGIOŚ - Dziennik Urzędowy Ministra Środowiska i Głównego Inspektora Ochrony Środowiska,
Dz. Urz. GUS – Dziennik Urzędowy Głównego Urzędu Statystycznego
Dz. Urz. GUM – Dziennik Urzędowy Głównego Urzędu Miar
Dz. Urz. KGP – Dziennik Urzędowy Komendy Głównej Policji
Dz. Urz. KGSP - – Dziennik Urzędowy Komendy Głównej Straży Pożarnej
Dz. Urz. NBP – Dziennik Urzędowy Narodowego Banku Polskiego
Dz. Urz. ZUS - Dziennik Urzędowy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
4. Powoływanie aktów normatywnych:
W tekście po raz pierwszy nazwa i data dzienna aktu – w przypisie adres normatywny i stosowany dalej w pracy skrót o ile będą Państwo go stosować:
Jak stanowi art. 2 pkt. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym[1]
Potem można pisać:
Zgodnie z art. 9 k.p.a
5. Powoływanie literatury/ przypisy/ wykaz literatury:
Konstrukcja przypisu:
Przypis dolny, numeracja jednolita dla całej pracy (nie osobna dla poszczególnych rozdziałów).
Budowa przypisu: + inicjał imienia, nazwisko, Tytuł miejsce wydania, rok strona.
Wszystkie dane oddzielone przecinkiem. Poszczególne pozycje w jednym przypisie oddzielamy średnikiem – gdy powołują Państwo wiele pozycji.
Cytowanie źródeł bezpośrednich – tych do których maja Państwo fizyczny dostęp proszę podawać przypis w sposób następujący:
Doskonale problem podsumował T. Sedlaček, który określił ekonomię jako naukę o relacjach międzyludzkich[2].
Cytowanie źródeł pośrednich – gdy cytują Państwo to, co już ktoś raz zacytował, np. z literatury dawnej lub obcojęzycznej.
Prawo administracyjne jest regulatorem stosunków władczych[3].
Kolejne powołania tych samych opracowań: autor + początek tytułu + ..., ew. inne dane (np. s.... ). Jeżeli uwaga dotyczy tej samej pozycji, stosujemy odnośniki (np. ibidem, tamże – ale w całej pracy ten sam typ odwołania – łaciński lub polski).
Tytuły czasopism podajemy bez cudzysłowów, podobnie oczywiście tytuły książek.
Cytowanie z opracowań zbiorowych pod redakcją:
Autor i tytuł rozdziału w ksiażce, [w:] redaktor (-rzy) dzieła zbiorowego, tytuł działa zbiorowego, miejsce i rok wydania, strona:
M. Tabernacka, Konflikty dotyczące interpretacji pojęcia „ład przestrzenny” w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, [w:] M. Tabernacka, R. Raszewska-Skałecka (red.), Płaszczyzny konfliktów w administracji publicznej, Warszawa 2010, s. 405-406.
6. Powoływanie tekstów orzeczeń
Schemat:
Sąd, który wydał wyrok, data , sygnatura, nazwa publikacji elektronicznej, w której jest opublikowany; ew. numer
wyrok NSA z dnia 8 lipca 2014r., I SA/Lu 1687/14, Lex, nr 37982
wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 marca 2009, II SA/WR342/09
7. Uwagi dotyczące formatowania tekstu
Proszę nie nadużywać cudzysłowów lepiej stosować powoływanie narracyjne:
Jak uważa J. Boć……, Zgodnie z teorią przedstawioną przez LR. Dowsona…..
Na końcu takiego cytatu narracyjnego wystarczy podać przypis.
Cudzysłów jedynie, gdy chcą Państwo zacytować jakąś definicje w dosłownym brzmieniu lub szczególną wypowiedź ale tylko w dosłownym brzmieniu, takie cytaty należy zapisać prostą czcionką.
Cudzysłowy wewnętrzne, które zawarte są wewnątrz innych cudzysłowów, oznaczane cudzysłowami ostrokątnymi francuskimi: « i ».
Zapis zwrotów łacińskich i obcojęzycznych proszę podawać kursywą.
Czcionka pogrubiona do wyróżnienia przez istotnych pojęć lub zwrócenia uwagi na istotną informację.
[1] Dz. U. z 2015 r. poz. 199 tekst jedn., z późn. zm. (dalej jako p.z.p.)
[2] T. Sedlaček, Ekonomia dobra i zła, Warszawa,s.27
[3] B. Wasiutyński, Prawo administracyjne, Lwów 1924, s. 5, cyt za: L. Malińska, Prawo a obywatel, Wrocław 2015, s. 698.